نشانه های بچه ها دیر آموز - تور ایران

بچه ها دیرآموز چه کسانی هستند؟

به گزارش خبرنگاران به نقل از بیتوته ، کودک دیرآموز، کودکی است که توانایی یادگیری مهارت های تحصیلی ضروری را دارد، اما میزان و عمق یادگیری اش نسبت به متوسط همسالانش کمتر است. این بچه ها دارای بهره هوشی بین 70 تا 85 هستند و به علت رشد ذهنی کم، قادر به فراگیری مطالب و حل مسائل، همانند افراد عادی و هم سن و سال های خود عمل نمی کنند.

تشخیص بچه ها دیر آموز:

در واقع نمرات آزمون هوش بچه ها دیرآموز بالاتر از آن است که این بچه ها را در ردیف بچه ها عقب مانده ذهنی قرار بدهیم و پایین تر از آن است که آن ها را با گروه بچه ها دارای توانایی یادگیری نرمال مقایسه کنیم. به طور کلی خانواده ها در تشخیص و شناسایی بچه ها دیرآموز با مسائلی روبرو هستند. به این دلیل که آن ها معمولا در ظاهر مسئله ای ندارند.

این بچه ها در بسکمک از موقعیت ها رضایت بخش عمل می کنند و تشخیص این امر بیشتر مواقع تا رفتن به مدرسه به طول می انجامد. هر چند با ورود این بچه ها به مدرسه، تشخیص این مساله ممکن است و می توان این بچه ها را در کلاس درس با ویژگی هایی مثل ناتوانی در درک مفاهیم انتزاعی، محدود بودن دامنه معلومات عمومی، محدود بودن خزانه لغت نسبت به سایر همسن و سال ها، کند بودن فرایند یادگیری نسبت به سایر بچه ها، مسائل اساسی در خواندن و فهم کتاب های درسی، نداشتن اعتمادبه نفس و نداشتن توجه و تمرکز کافی تشخیص داد.

این بچه ها به جای آنکه اعمال و فعالیتهای یک تصویر را توصیف کنند ، چیزها را نام می برند. ظرفیت و دامنه حافظه کوتاه مدت آنها کمتر است تفکر آنها بیشتر عینی، ملموس و انعطاف ناپذیر است و کمتر قادر به بازگشت پذیری هستند. در مقایسه کردن امور با هم مشکل دارند. نمی توانند از دانش ریاضی خود در خارج از محیط مدرسه استفاده کنند. آگاهی و جهت گیری زمانی آنها ضعیف است. نقاشی های این بچه ها بسیار ساده، ناپخته و با جزئیات کمتری همراه است. مهارتهای فراشناختی آنها بسیار ضعیف است. آنها نمی دانند که چه چیزی یادگیری آنها را کاهش می دهد و چگونه می توانند یادگیری خود را افزایش دهند. یادگیری این بچه ها ناقص و بسیار کند است.

ویژگـی های نگرشی و عاطفی بچه ها دیرآموز:

نگرش بچه ها دیرآموز به مدرسه و تحصیل معمولاً منفی است. تعداد غیبتهای آنان بیشتر است و در بسکمک از موارد از سوی معلم و همکلاسان خود طرد می شوند. این نگرش منفی نسبت به بچه ها دیرآموز در کلاسهای سوم تا پنجم بیشتر است شاید به این دلیل که آنها مسائل سازگاری بیشتری دارند.

گاهی این دانش آموزان تعارضهای اجتماعی خود را به شکل پرخاشگری نشان می دهند چرا که در هنگام روبروه با بحرانهای بین فردی و شخصی، سازوکارهای ناکارآمدی برای مقابله در پیش می گیرند. دیرآموزان انگیزه تحصیلی بالایی ندارند و همین امر موجب درماندگی و نا امیدی و پایین آمدن عزت نفس آنها در مدرسه است. تجربه شکست مکرر در کلاس، فقدان هدف برای آینده، نگرش منفی همکلاسان و روشهای نادرست آموزش، رشد انگیزه تحصیلی این بچه ها را به شدت کاهش می دهد. این بچه ها از مسائل رفتاری خود آگاه نیستند و نمی توانند عواطف خود را به طور مناسب ابراز کنند.

بهترین روش کمک به بچه ها دیـرآموز:

1. خانواده ها به طور موثر با معلم همکاری کرده و معلم از این همکاری استقبال کند.
2. این بچه ها در کلاسهایی قرار بگیرند که دارای دانش آموزان کمتری باشد.
3. معلم به آموزش انفرادی بپردازدو بتدریج کودک را درگیرفعالیتهای گروهی و تدریس جمعی نماید.
4. پیشرفت این بچه ها به صورت هفتگی ثبت و در صورت نیاز از وجود یک مشاور کمک گرفته شود.
5. فعالیتهـای یادگیـری به صـورت گام به گام و از ساده به مشکـل و با حجم کمتـری انجام شود.
6. تدریس با تکـرار بیشتری همراه باشد و از بیان لفظی خود دانش آموز استفاده شود.
7. در مورد پاسخهای درست و نادرست بازخورد فوری و همراه با توجه، تحسین، تشویق و البته در صورت لزوم از تنبیه خفیف استفاده شود.
8. به بچه ها کمک شود که هـرچه زودتـر به مرحله عملیات عینی برسند.
9. بـر روی پیشرفت توجه و رشد مهارتهای کلامی بچه ها کار شود.
10. فرایند افزایش سن عقلی در دانش آموزان عادی مطابق با افزایش سن شناسنامه ای است، اما در دانش آموزان دیرآموز به ازای هر سال که بزرگ تر می شوند، حدود 10 ماه به سن عقلی آن ها افزوده می شود و این نکته مهمی است که معلم دانش آموز دیرآموز، از ارفاق نمره خودداری کند. زیرا فرد در پایه بالاتر دچار مسائل شدیدتر می شود. ضمناً دانش آموز، پیش نیازهای پایه بالاتر را کسب نکرده است. از طرف دیگر تکرار یک پایه باعث افزایش سن عقلی و آمادگی بیشتر دانش آموز می شود.
11. مهارت آمـوزی مورد توجه قرار بگیرد. از آنجایی که تقریباً 13% دانش آموزان مدارس عادی دیرآموز هستند، رسیدن به اهداف فوق نیازمند آن است که یک دوره آموزشی برای معلمان دوره ابتدایی در نظر گرفته شود و یک کمیته تخصصی بر عملکرد مدارس نظارت داشته باشد.
12. اگر بچه ها دیرآموز در همان کلاسهای اول و دوم آموزش مناسب ببینند و درگیر فعالیتهایی شوند که به طور نظامدار جذب سیستم ادراکی آنها شود و مهارت کلامی آنها را رشد دهد، هم نمرات کلاسی و هم رشد هوشی آنها پیشرفت می کند و به حد دانش آموزان عادی می رسد.

    نکته مهم در رابطه با یادگیری بچه ها:

    برای افزایش خلاقیت ذهنی در بچه ها راه های زیادی وجود دارد که می توان آنها را به کارگرفت، فراهم کردن فرصت هایی برای بروز استعداهای بچه ها و ایجاد محیطی صمیمی و انعطاف پذیر و نیز حذف روابط خشک و جایگزینی منطق با تعصبات ازجمله راه هایی است که در افزایش خلاقیت ذهنی بچه ها موثر است.