کاش بحرین هم برای طارمی مثل چلسی باشد! - تور ایران

خبرنگاران؛ احسان محمدی- آن هایی که دیشب تا ساعت 1:30 دقیقه بیدار بودند حتماً برای دقایقی از گل فوق العاده دیدنی مهدی طارمی آدرنالین خونین شان آن قدر بالا رفت که خواب از سرشان پرید!

پورتو در حالی مقابل چلسی ایستاد که باید دو گل بازی رفت را جبران می کرد. مثل یک ماموریت غیرممکن . وقتی مهدی طارمی روی نیمکت نشسته بود انگار خیلی ها انرژی شان را از پشت این تیم برداشتند. پورتو مثل همواره جنگنده بازی کرد. سبک بازی این تیم در فوتبال اروپا همین است. مشتاق برای مبارزه بدون ذره ای ترس.

هم زمان با این مسابقه، بازی پاریسن ژرمن مقابل بایرن مونیخ از شبکه سه روی آنتن رفت که به خاطر تعدد ستارگان و حساسیت بالا انتخاب اول بسیاری از بینندگان ایرانی بود.

چلسی یکی از اولین تیم هایی بود که ما با علی دایی لذت گل زدن به آن را تجربه کردیم. سال 1378 وقتی علی دایی بازیکن هرتابرلین بود. در تیمی که ستاره چندانی نداشت ولی می خواست در لیگ قهرمانان اروپا با بزرگان رقابت کند.

چلسی آن روزها هنوز تیم طراز اولی نبود اما به قول فوتبالی های بازیکنانش را یک تریلی نمی کشید. در آن بازی مشهور که هرتابرلین با 2 گل علی دایی در برابر تک گل فرانک لبوف به پیروزی رسید، چلسی مجموعه ای از ستاره ها را داشت. اد دی گوی، مارسل دسایی، فرانک لبوف، دن پترسکیو، دنیس وایز، توره آندره فلو، جیانفرانکو زولا، دیدیه دشام، سلستین بابایارو و ... هر کدام در آن عصر برای خودشان ستاره بودند. بازیکنانی از هلند، فرانسه قهرمان دنیا، نروژ، ایتالیا، نیجریه، رومانی و ...

دایی در آن دوره دروازه آث میلان را هم با انبوهی از ستاره های درجه یک گل زد تا ما پادشاهی کنیم. دو سال پیش هم ریش قرمز فوتبال ایران علیرضا دنیابخش یک گل برگردان زیبا به چلسی زد. یکی از معدود درخشش های بازیکنی که هنوز هم در لیگ جزیره به او امیدواریم.

تا دقیقه 63 چلسی-پورتو یک مسابقه معمولی بود اما به محض ورود مهدی طارمی حالا همه انتظار معجزه داشتند. بازیکنی که اگر آن همه مفت مقابل یوونتوس اخراج نشده بود، در بازی رفت حتماً می توانست شاگردان توخل را تحت فشار قرار بدهد اما نشاندنش تا دقیقه 63 روی نیمکت بیشتر به یک ناسپاسی شباهت داشت.

حتی طرفداران دو آتشه بایرن مونیخ که داشتند در آخرین دقیقه ها در حسرت گل دوم می سوختند با دیدن صحنه گل محشر مهدی طارمی میخکوب شدند. یک برگردان بی نقص از پسر بوشهری فوتبال ایران که بی شک آماده ترین فوتبالیست این روزهای ماست. گل برای پورتو اما سوت انتها. حسرت ما برای ادامه دادن لیگ قهرمانان با مهدی طارمی باقی ماند اما او پرونده بازی هایش را به شکلی بست که بعید نیست سال دیگر با یک تیم بزرگتر در این رقابت ها بدرخشد.

این فقط یک گل باشگاهی نبود. یک جرقه امیدواری در تیره ترین روزها بود. مهدی طارمی و بازیکنان تیم ملی ایران کافی است بحرین را هم مثل چلسی نگاه نمایند. قطعاً بحرینی ها شکست ناپدیر نیستند. ساختار و سازماندهی خوبی دارند اما وقتی طارمی، آزمون، دنیابخش، کاوه رضایی و یکی دو جین ستاره داریم که حالا در فوتبال اروپا هم به چشم می آیند چرا نباید امیدوار باشیم که در آسیا آقایی کنیم؟ اجازه بدهید با همین یک گل حتی اگر بهار نمی گردد اندکی خیال ببافیم وسط روزهای کرونایی که بوی مرگ می دهند.