بهترین کارگردانان تاریخ سینمای اروپا - تور ایران

برای سفر به تور اروپا با بهترین کارشناسان مشورت کرده و بهترین برنامه سفر را انتخاب کنید.

وب سایت سینمایی IMDB در گزارشی فهرست بهترین کارگردانان تاریخ سینمای اروپا را منتشر کرد که با وجود حضور بسیاری از بزرگان هنر هفتم، چهره های شناخته شده متعددی از قلم افتاده اند.

آلفرد هیچکاک؛ چهره افسانه ای سینمای تعلیق؛

وی پیشگام تکنیک های بدیع در ژانرهای تریلر روانی و تعلیق بود که طی شش دهه فعالیت سینمایی، بیش از 50 فیلم بلند را کارگردانی کرد. وی شهرت خود را به واسطه تبحر مثال زدنی اش در به کارگیری عناصر دلهر، ترس و تعلیق به دست آورد، چنان که از او به عنوان استاد تعلیق نام برده می گردد.

چارلی چاپلین، اسطور ه بی بدیل دنیای کمدی؛

وی 65 سال از عمرش را وقف سینما و دنیای سرگرمی کرد که شروع آن از تالار ویکتوریا انگلستان به عنوان پسربچه ای پنج ساله شروع شد و تا سن 88 سالگی ادامه داشت. تکنیک های خاص فیلم سازی چارلی چاپلین تا زمان حیات او برای همه ناشناخته باقی ماند و هرگز درباره آن ها صحبتی نمی کرد. پیش از ورود به عصر فیلم های ناطق، چاپلین در سال 1931

روشنایی های شهر و در سال 1936 نیز عصر جدید را ساخت که به راستی از ماندگارترین آثار او هستند. فیلم های ناطق و همراه با دیالوگ چارلی چاپلین با شاهکار معروف اش، دیکتاتور بزرگ در سال 1940 شروع شد. از مهم ترین آثار او می توان از ولگرد، شغل، بانک، مامور آتش نشانی، خیابان آرام، زندگی سگی، دوش فنگ و زائر نام برد.

اینگمار برگمن، کارگردان نابغه سینمای سوئد؛

وی از چهره های برجسته تاریخ سینمای دنیا بود که در طول شش دهه فعالیت هنری، 9 بار نامزد جایزه اسکار شده بود، در توصیف شرایط زندگی انسانی از مایه های کمدی، امید، یاس و ناامیدی بهره می گرفت. برگمن در طول سال ها فعالیت سینمایی در مجموع 62 فیلم ساخت که فیلم نامه بسیاری از آنان را نیز خودش نوشته بود و علاوه برآن کارگردانی 170 نمایش تئاتر از او یک چهره درخشان در عرصه این هنر نمایشی ساخته بود. برگمن در دسامبر 2003 از دنیای فیلم کناره گرفت و روز سی ام جولای 2007 در سن 89 سالگی در فارو درگذشت؛ در همان روز که میکلانجلو آنتونیونی، کارگردانی فقید سینمای ایتالیا درگذشت. مهر هفتم، چشمه باکرگی، فریادها و نجواها توت فرنگی های وحشی و فانی و الکساندر از معروف ترین ساخته های او هستند.

آندری تارکوفسکی، بهترین کارگردان تاریخ سینمای روسیه؛

تارکوفسکی به غیر از دو فیلم آخرش، تمامی آثارش را در روسیه ساخت که اکثرا مضامین متافیزیک و در رابطه با مسیحیت هستند. نخستین فیلم بلندش را در سال 1962 باعنوان کودکی ایوان ساخت. تارکوفسکی با این فیلم به شهرت دنیای رسید و 15 جایزه از جمله شیر طلای ونیز را کسب کرد. وی اگرچه تنها هفت فیلم بلند ساخت، اما کارنامه سینمایی اش سرشار از جوایز و افتخارات سینمایی است که کسب 9 جایزه از جشنواره کن، جایزه بافتا بهترین فیلم خارجی و شیر طلای ونیز تنها بخشی از کارنامه اوست. زندگی آندری روبلف، سولاریس، استاکر، نوستالژیا و آینه معروفترین ساخته های او هستند.

بیلی وایلدر، از رکوردداران نامزدی جایزه اسکار؛

کارگردان، تهیه کننده و فیلم نامه نویس صاحب نام سینمای آمریکا شش بار پیروز به کسب اسکار و 15بار نامزد این جایزه بود و از این لحاظ یکی از رکورداران تاریخ سینماست. وی پس از اولین تجربه کارگردانی اش بزرگ تر و کوچک تر، شهرت دنیای خود را با ساخت فیلم غرامت مضاعف در سال 1944 رقم زد که نامزدی بهترین کارگردانی و بهترین فیلم نامه اسکار را برای او به همراه آورد. دو سال بعد، وایلدر با فیلم تعطیلات ازدست رفته توانست انتها جایزه اسکار بهترین کارگردانی و بهترین فیلم نامه را به دست آورد.

این کارگردان و فیلم نامه نویس سرشناس در سال 1951 با فیلم سان ست بلوار اسکار بهترین فیلم نامه را گرفت، اما در کسب اسکار بهترین کارگردانی این فیلم ناکام ماند. وی با فیلم آپارتمان سه اسکار بهترین فیلم نامه، بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را گرفت و با فیلم برخی ها داغش رو دوست دارند نامزد اسکار بهترین کارگردانی و بهترین فیلم نامه شد.

میکل آنجلو آنتونیونی، بنیان گذار سینمای مدرن ایتالیا؛

وی اولین فعالیت های سینمایی خود را در سال 1942 رقم زد که با همکاری روبرتو روسلینی، فیلم نامه بازگشت خلبان را نوشت و پس از آن به عنوان دستیار کارگردان انریکو فولچینونی مشغول به کار شد. اولین پیروزیت بین المللی این کارگردان بزرگ در سال 1960 با فیلم ماجرا رقم خورد که در جشنواره کن با استقبال همراه شد. او پیروزیت های دنیای اش را با شب (1961) و کسوف (1962) ادامه داد.

اولین فیلم رنگی بنیان گذار سینمای مدرن ایتالیا در سال 1964 با صحرای سرخ ساخته شد. محتوای فیلم های آنتونیونی را اغلب اضطراب، تردید و نگرانی های بشر امروز و عدم توانایی او در برقراری ارتباط معنوی با دیگران است. نکته شاخص در فیلم های او، سکوت ها و خلاء های زیاد است. نقطه زابریسکی،

مسافر، آگراندیسمان و کسوف معروفترین آثار او هستند.

فدریکو فلینی، کارگردان افسانه ای سینمای ایتالیا؛

وی از بزرگ ترین و مستعد ترین فیلم سازان دنیای سینما بود که با فیلم های جاده، هشت ونیم و زندگی شیرین به اوج شهرت دنیای رسید. در میان تمامی کارگردانانی که کسب اسکار را تجربه نموده اند، فدریکو فلینی توانست چهاربار جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی را کسب کند و از این حیث همچنان رکورددار است. فلینی در سال های 1956 برای جاده، 1957 برای شب های کابیریا، 1963 برای هشت ونیم و در سال 1974 برای آمارکورد چهار اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی را برای سینمای ایتالیا به همراه آورد. در شروع دهه ی 60 فلینی دو شاهکار سینمایی خود زندگی شیرین و هشت ونیم را خلق کرد.

زندگی شیرین محصول 1960 نامزدی اسکار بهترین فیلم نامه و کارگردانی را برای فلینی به همراه آورد و در جشنواره کن پیروز به دریافت جایزه نخل طلا شد. این فیلم سه ساعته چشم انداز وسیعی از زندگی جامعه ایتالیایی را از دید یک روزنامه نگار نشان می دهد . شاهکار ارزنده و تحسین برانگیز فلینی در سال 1963 به سینمای دنیا معرفی گردید. هشت ونیم که نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی و بهترین فیلم نامه شد، شاخص ترین اثر کارنامه سینمایی فلینی محسوب می گردد.

لارس فون تریر، کارگردان دانمارکی برنده نخل طلا؛

فون تریر را به عنوان محرک اصلی و احیاکننده صنعت فیلم سازی دانمارک می شناسند که تاثیر بسزایی در پیدایش نسل نو کارگردانان دانمارک و سراسر دنیا داشته است. اهمیت فیلم های او تنها به خاطر نقش محوری در شکل گیری پیمان دگما 95 نیست، بلکه فیلم های او ازنظر موضوعی دامنه بسیار وسیعی دارند و از آونگارد تا بازسازی کلاسیک های را شامل می شوند. در سال 1983 فون تریر تصمیم به ساخت سه گانه ای درباره اروپا گرفت که در آنها آسیب های روانی اروپای آینده به تصویرکشیده شده است. اولین قسمت از این تریلوژی فیلمی بانام عنصر جنایت بود که در سال 1984 ساخته شد. رقصنده در تاریکی، شکستن امواج، داگ ویل، ضدمسیح، مالیخولیا و اروپا از آثار سرشناس او هستند.

رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی برنده اسکار و نخل طلا؛

وی دوران کودکی اش را در بحبوحه جنگ دنیای دوم گذراند و در هشت سالگی آلمان ها والدین اش را به بازداشتگاه های مرگ فرستادند. وی در دهه 50 وارد عرصه بازیگری شد و در فیلم یک نسل (1954) به کارگردانی آندره وایدا بازی کرد و وی اولین فیلم بلند خود را در سال 1962 بانام چاقو در آب ساخت.

سال 2002 بود که پولانسکی شاهکار سینمایی اش را به دنیایان معرفی کرد؛ پیانیست، فیلمی درباره جنایت نازی ها در جنگ دنیای دوم که همواره او را آزار می داد. این فیلم آمیزه ای از خاطرات پولانسکی و رمان مرگ یک شهر نوشته ی ولادیسلاو اشپیلمن بود که آموزشگاه اسکار را مجبور کرد، انتها جایزه بهترین کارگردانی سال 2002 را به او بدهد، هرچند خود او در مراسم حاضر نبود و هریسون فورد آن را دریافت کرد. پیانیست جایزه نخل طلای کن را گرفت و در جوایز سزار فرانسه، جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را نیز کسب کرد.

در رتبه های بعدی فهرست بهترین کارگردانان تاریخ سینمای اروپا که شامل فیلم سازان غیراروپایی فعال در قاره سبز نیز می گردد می توان از میشل هانکه، نوری بیلگه جیلان، کریستوف کیشلوفسکی، سرجیو لئونه، فریتز لانگ، دیوید لین، الیا کازان، ژان لوک گدار، تئو آنجلوپلوس، امیر کاستاریکا، فاتح آکین، لوک بسون و پدرو آلمادوار نام برد.

آلفرد هیچکاک که در این فهرست در رتبه اول قرار گرفته است، متولد سیزدهم اوت 1899 در لندن بود که روز 29 آوریل 1980 در سن 81 سالگی درگذشت.

هیچکاک پس از یک دوره پیروز فیلم سازی در زادگاهش انگلستان که هم فیلم های صامت و هم فیلم های صدادار را شامل می شد، به هالیوود پیوست و در سال 1956 با حفظ ملیت انگلیسی، شهروندی آمریکا را پذیرفت.

منبع: سی نت

باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir