کمردرد و قدم های اول در برخورد با آن - تور ایران

به گزارش خبرنگاران، بنابر اعلا سایت طبیب خوئی، اگر بخواهیم زمانی را به عنوان معیار اولیه برای تفکیک کمردرد مهم که نیازمند مراجعه به پزشک است از کمردردی که می توان در خانه درمان کرد در نظر بگیریم باید سه روز را بیان نمود. به عبارتی دیگر اگر کمردرد شما بیش از این زمان به طول انجامید حتماً با یک جراح مغز و اعصاب مشورت کنید.

غیر از این موضوع، مشاهده چند مورد به همراه درد کمر به معنی لزوم مراجعه اورژانسی به پزشک است: احساس ضعف و بی حسی در پاها یا نواحی تناسلی و مقعد و اشکال در دفع ادرار و مدفوع و یا بروز درد شدید کمر به دنبال زمین خوردن. در این صورت ضروری است برای آنالیز دقیق تر و درمان زود هنگام علت اولیه بیماری، خود را به پزشک برسانید؛ زیرا گذر زمان ممکن است سبب ماندگار شدن و غیرقابل برگشت شدن این علائم گردد.

موارد ضروری در مراجعه به پزشک به دنبال درد کمر

علل بروز کمردرد بسیار مختلف و متفاوت است: کشیدگی تاندون ها و عضلات، بیرون زدگی دیسک ها، ساییدگی مهره ها و تنگی کانال نخاع کمری، سرخوردگی مهره، انحراف ستون فقرات، پوکی استخوان، شکستگی مهره، روماتیسم مفصلی، عفونت ها و تومورهای ستون فقرات همگی می توانند سبب ایجاد درد در ناحیه کمر بشوند.

شایع ترین علل کمردرد

تشخیص علت درد کمر در مراجعه به پزشک با اخذ توضیح حال آغاز می گردد. شدت، محل، نوع درد و عوامل بهتر یا بدتر کننده درد همگی در تشخیص علت بیماری مهم هستند. مرحله بعد معاینه فیزیکی است شامل آنالیز محل درد، محدودیت حرکت، چک کردن قدرت عضلات و حس لامسه اندام ها که درنهایت پزشک را به این نتیجه می رساند که آیا آسیبی به نخاع و عصب های آن واردشده است یا خیر.

همچنین معاینه به پزشک یاری می نماید تا اگر علائم خطری را مشاهده نکرد صرفاً به درمان های دارویی و استراحت اکتفا کند و مدت کوتاهی شمارا تحت نظر بگیرد تا اگر علائمتان بهبود نیافت اقدام به آنالیز بیشتر ازجمله درخواست تصویربرداری های مختلف کنید. آنالیز های تشخیصی دیگر ممکن است شامل آزمایش خون، ام آر آی، سی تی اسکن، عکس رادیولوژی، نوار عصب و عضله، سونوگرافی و یا اسکن استخوان باشد. هرکدام از این آنالیز ها نتایج خاص خود را به دست می دهند.

درمان خانگی و اولیه کمردرد صرفاً در سه روز اول باید انجام گردد و اصرار به ادامه این نمایش در صورت عدم پاسخ درد به آن ها و عدم مراجعه به پزشک ممکن است خطرآفرین باشد. گرم نگه داشتن کمر، استراحت، استفاده از کمربندهای ساده کشی و مصرف داروهای ضد درد مثل استامینوفن و پروفن در بسیاری موارد سبب بهبود قابل توجه علائم می شوند. ترجیحاً در زمان استراحت بر روی شکم نخوابید؛ اگر راحت هستید که به پشت دراز بکشید ضروری است یک بالش زیر زانوها قرار دهید تاکمی بالاتر از لگن قرار بگیرند. اگر این شرایط نیز برای شما نامناسب است می توانید به هر یک از دوپهلو که راحت تر هستید استراحت کنید و در این حالت کمی زانوها را به داخل شکم جمع نموده و بین آن ها بالشی کم ارتفاع قرار دهید. حمام گرم و ماساژ عضلات کمر اگر توسط فرد آموزش دیده انجام گیرد می توانند درد شمارا به صورت قابل ملاحظه ای تخفیف دهند.

درمان های اولیه و خانگی کمردرد

در صورت عدم پاسخ به این نمایش و مراجعه به جراح مغز و اعصاب و انجام معاینه، اگر پزشک علامت خطری در شما مشاهده نکند احتمالاً درمان دارویی را تجویز خواهد نمود. این داروها شامل شل کننده های عضلانی، ضدالتهاب ها، ضد دردهای مخدری و کارتون ها هستند. همچنین پزشک ممکن است به صلاحدید خود استفاده از کمربندها و بریس های مخصوص، طب سوزنی، ماساژ، فیزیوتراپی، آب درمانی و سایر درمان های فیزیکی را به شما پیشنهاد دهد.

درنهایت و در صورت شکست این نمایش ضروری است آنالیز دقیق تری صورت گیرد و درمانی دقیق و متناسب با تشخیص بکار گرفته گردد. معمولاً علل روماتیسمی کمردرد با دارودرمانی، علل عفونی با آنتی بیوتیکها، تومورها با جراحی و پرتودرمانی، بیرون زدگی دیسک با تزریق ها، لیزر و جراحی، سرخوردگی مهره با فیزیوتراپی و جراحی پلاتین گذاری و تنگی کانال نخاعی و انحراف ستون فقرات با فیزیوتراپی، تزریق و جراحی درمان خواهند شد.

می توانید اقداماتی انجام دهید که از بروز کمردرد پیشگیری کنید:

1. ورزش و تقویت عضلات شکم و کمر، مثل شنا یا پیاده روی آرام (اگر سابقه کمردرد دارید حتما پیش از آغاز ورزش با پزشک خود مشورت کنید).

2. کاهش وزن اگر اضافه وزن دارید.

3. پرهیز از بلندکردن اجسام سنگین، با خم شدن بهتر است برای بلند کردن اجسام سنگین روی زانوها بنشینید و بعد جسم را برداشته به بدن خود بچسبانید و سپس بلند کنید.

4. نشستن روی جایگاه مناسب در محل کار (ترجیحاً جایگاه دارای دسته در دو طرف باشد و گودی کمر پرشده ارتفاع آن به گونه ای تنظیم گردد که زانوها از لگن پایین تر قرار نگیرند یا اگر ضروری است با یاری زیرپایی زانوها بالاتر قرار داده شوند).

5. ایستادن در شرایط قائم و پرهیز از قوز کردن به جلو (در صورتی که ضروری است زمانی طولانی بایستید بهتر است به صورت متناوب یکی از پاها را روی یک سکوی کوتاه قرار دهید).

6. پرهیز از مصرف سیگار و دخانیات

7. خوابیدن روی تشک سفت

8. پرهیز از پوشیدن کفش های با پاشنه بلند

دکتر علیرضا طبیب خوئی

جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات

انتهای رپرتاژ آگهی